مجموعه ی شاید شامل نقاشی هایی است که وسعتی از فضایی بیکران را در به هم پیوستن زمین و آسمان نمایش می دهد. در این میان همان عناصر آشنا چون صندلی ها و گل ها و تکه بریده هایی از چوب های معلق به فاصله ی نگاه بیننده تا فراسوی این بیکرانگی عمق می دهد. فضای شب آلود و مهتابیِ نقاشی ها، روشنی و تاریکی را به هم پیوند می زند. به ظاهر همه چیز آرام و ساکن است، اما در پسِ این سکوت و خاموشی گویی هیاهویی در راه است...